Heb jij jezelf al gevonden?

Of ben je jezelf kwijt. We zeggen het tegen onze kinderen dat ze vooral hunzelf moeten blijven, maar eerlijk is eerlijk als ik om me heen kijk naar mijn medeburger, zie ik maar weinig mensen die echt hunzelf zijn.

Wat ik zie zijn veel mensen gehaast en vooral druk bezig met tijd en taakjes voor werk, huishouden kids…noem het maar op. Ik zie het ook bij mezelf, ik ben vrij bewust van waar ik m’n energie insteek en weet dat ik regelmatig mezelf betrap op het bezig zijn met randzaken die er eigenlijk niet toe doen op dat moment, of zelfs helemaal niet.

Is het de maatschappij waar we in leven? Zijn we allemaal aan het rennen om de eindjes aan elkaar te knopen? En gaan we daarin niet veel te ver, waarbij we de essentie van het genieten van die kleine dingen die er echt toe doen vergeten?

Waar raak je jezelf nou eigenlijk kwijt?

Hoeveel vrouwen zijn hun leven vanaf kinds af aan al bezig voor een ander? Eerst voor je moeder hoe het hoort, dan voor je vriend/man dan leef je voor je kinderen….ik heb er al heel wat ontmoet die vervolgens rond hun 30^e compleet vastlopen. En dan de mannen die en stoer en mannelijk en vader en gevoelig en grappig en hardwerkend en ook nog sterk moeten zijn. Moe en niet voldaan, hun eigenwaarde is ver te zoeken om maar niet te spreken over een simpele vraag niet meer kunnen beantwoorden wat ze nou zelf eigenlijk leuk vinden, of waar ze blij van worden. Energie is weg, en buiten het feit dat je structureel in je dagelijkse doen dus even tijd moet vrij maken voor jezelf is ook een tekortkoming van bouwstoffen in je voeding een grote oorzaak van jezelf verliezen. En daar ergens in dat proces moet je je kinderen dan nog opvoeden.

Echter de geest en het lichaam zijn met elkaar verbonden, je geest en ontwikkeling hebben stoffen nodig, anders ga je dus geleidelijk de berg af. Dus waar begint die zoektocht naar jezelf? In de huidige massa productie van groente en fruit komen wij als consument echt structureel voedingsstoffen te kort. En je kan twee kilo boontjes en broccoli eten….het zit er gewoon niet meer voldoende in, wat resulteert in een energie tekort wat weer invloed heeft op je denken en dus doen. Dit zou een van de redenen kunnen zijn dat ik op een willekeurige dag op straat, van de 25 voorbijgangers er maar 2 zie lachen. De rest is ziet er moe uit of niet blij. Het valt me gewoon op. 

Ik heb vandaag een dame ontmoet die op mij een onvergetelijke indruk heeft achtergelaten en mij vertelde wat ik wel wist maar nog niet helemaal toepas. Radha Poeran heet ze en heeft na een enorme lichamelijke klap de zoektocht ingezet naar voeding en natuurlijke supplementen en zichzelf weer gezond gemaakt. En nu helpt ze anderen. Zij heeft al honderden mensen begeleid met hun weg terug te vinden naar hun binnenste zelf en dat super laagdrempelig. Te beginnen met een ieders zijn brandstof. Met andere woorden dmv voeding en psyche te analyseren en daardoor binnen no time met een individueel plan het energie level van deze mensen op peil te brengen. Hierdoor krijg je je kracht en potentie terug en begin je vol energie aan een nieuw begin dat is toch het mooiste kadootje wat je jezelf kunt geven.

Binnenkort ga ik het hemd van het lijf vragen aan deze inspirerende dame en vertel ik jullie meer zodat jij ook de weg naar de beste versie van jezelf kunt gaan bewandelen en je terug komt bij jouw eigen ik of beter gezegd de weg kunt bewandelen naar het creeeren van je beste zelf!

Word vervolgt….