Tijdens de eerste ontmoeting met deze viervoudig wereldkampioen kickboksen, heb ik meteen respect voor deze man die alleen maar appelsap bestelt in de kroeg. Tegen de tijd dat hij aanstalten maakt om naar huis te gaan, proberen enkele mede karaoke zangers hem over te halen nog even te blijven. Hij reageert heel relaxed maar op een zeker moment kapt hij het gezeur af, en is het klaar ook. Iedereen weet dat ze nu moeten stoppen, en ik zie dat ik niet de enige ben die veel respect heeft voor deze charismatische vechter. Als hij wil gaan, gaat ie.

Ik observeer hem die avond en vraag hem uiteindelijk voor een interview met Hollandsstijl. Zo blij als een kind, met zijn kaartje in mijn hand, ga ik die avond naar huis. De daarop volgende week bereid ik me voor op het gesprek om na het interview compleet van m'n stuk gebracht, in de auto terug te rijden naar huis. Ik moet het echt even laten landen wat deze Sensei mij allemaal vertelt. Niks is wat het lijkt, blijkt ook hier.

Een wereldkampioen leeft sport, voeding, gezond, trainen, trainen, trainen en dat is ook precies wat hij doet. Er zijn heel veel overwinningen met de daarbij behorende feesten en gezelligheid. Maar met die feesten ontwikkelt hij in dit traject ook een alcoholverslaving die meer kapot maakt dan hem lief is.

Andre groeit op in de Wilhelminastraat in Krommenie met een liefdevolle en zorgzame moeder en een strenge, harde vader die hem heeft opgevoed met ‘alleen de eerste plek telt’  wat (in mijn ogen) bij een kind veel agressie kan opwekken en aan de andere kant misschien wel de motivatie was om de beste en de sterkste te zijn. Later leert Andre dat de man z’n hele leven tweede was. De straat is voor het grootste deel zijn opvoeding en waar hij leert. De liefde voor de vechtsport begint voor hem in 1978 in een Taekwando Club. Naast Taekwando traint hij daarna ook Muaythai, Kickboksen en MMA. De inspiratie hiervoor waren zeker niet de KungFu films maar juist de ‘nerd’ achtige types uit de buurt. "Nerd types compleet met bril waarvan ze dachten ‘die kunnen we hebben’ maar die jongens konden gewoon goed vechten. Fantastisch vond ik dat!"

‘Een ander overwinnen is krachtig, jezelf overwinnen is machtig.’

Ik had deze uitdrukking nog nooit gehoord, en hoor hem voor het eerst van Andre. Het maakt een indruk op mij die ik later beter begrijp omdat dat precies is wat deze man heeft gedaan. Als je gaat strijden is de ergste tegenstander waar je mogelijk tegen kan strijden, jezelf.

Het is even verdrietig als bizar dat deze topsporter, op zijn pad, ook de verslaving heeft ontwikkeld in alle gezelligheid van het nachtleven. Zijn gedrag in deze fase, plant spreekwoordelijk ook de eerste zaadjes voor het uiteindelijk verliezen van de moeder van zijn kinderen en de liefde van zijn leven. Wanneer ik hem op zekere hoogte vraag of hij ergens spijt van heeft in zijn leven, vertelt hij dat hij haar (Karin) zo veel pijn heeft gedaan. En dit is ook het enige waar hij, naar eigen zeggen, spijt van heeft. Het is o.a. na een indrukwekkende seminar in Brazilie, waardoor hij uiteindelijk het ultieme gevecht (met zichzelf) aangaat. Hij stopt in eerste instantie zeven dagen en dat worden zeven weken en dan maanden. Mannaart overwint deze verslaving. "Echter als je alcoholist bent, blijf je dat voor de rest van je leven, ik mag gewoon nooit meer drinken" vertelt hij. Want dan gaat het fout. Ik heb verder geen tekst en uitleg nodig bij ‘het fout gaan’ want daar kan ik me wel wat bij voorstellen met deze geweldenaar. In de strijd voor wereldkampioen heeft hij heel veel van zijn tegenstanders overwonnen om vervolgens de strijd met zichzelf aan te gaan. 

Mind over matter is hier wel op z’n plaats denk ik. Alleen de sterksten overwinnen dit. En als je het dan hebt over meervoudig wereldkampioen is dit gevecht met zichzelf in mijn ogen misschien nog wel noemenswaardiger dan die met andere vechters.

Mannaart die menig bekende vechters naar de top heeft getraint, heeft uiteraard ook emotionele klappen gekent. Deze diepte punten in zijn leven, het verlies van dierbaren en vrienden zetten je ook weer met je voeten in de aarde. "Daardoor ga je koesteren wat je hebt." Het geluk vindt hij in zijn kinderen, de sport en kleine geniet momentjes. "Als je buiten sport en de vogeltjes hoort, daar word ik gewoon blij van".

Je hebt een bloedmooie dochter Sharon die helemaal gaat stralen op trainingskamp en vervolgens ook gaat vechten…. Zou je jezelf kunnen vergeven als er daardoor iets ernstigs gebeurt met haar?

Het antwoord is kort: "nee."

"Maar Sharon beslist zelf over wat ze doet, en daar steun ik haar in." Je hebt je zoon Roel in vijf jaar tijd naar de top getraind en hij vecht zichzelf keihard naar de K1 wereldkampioen titel, dat moet ongelofelijk goed voelen. "Ja dat is onbeschrijfelijk, mijn kinderen zijn mijn geluk en ik voel me enorm gezegend dat ze bij mij zijn in mijn leven en dan ook nog in MejiroGym. Ik leer veel van hun." 

Op het moment dat Andre met fotografe Roos Beltman terugkomt van de fotoshoot voor dit interview, zegt Roel tegen z’n vader; “je bent toch niet met dat shirt op de foto gegaan he pa?”  Roos stelt hem gerust.

"Streng op de vloer, grappen in de kleedkamer"

Deze ruige charismatische Sensei is een vechter in hart en nieren, heeft een wilskracht waar je u tegen zegt en toch een gevoelig hart. En het mooiste vind ik dat hij niet geheimzinnig doet over wat hij allemaal heeft geleerd, als je het vraagt deelt hij meteen deze kennis. Van alle vechtsporten die hij heeft beoefend vindt hij Kickboksen het meest attractief.

"In deze sport gaan mensen vaak weg om een tientje meer, het clubgevoel van vroeger is bij de meeste gewoon weg. Dat is jammer maar het is wat het is. Daar moet je niet te lang stil bij staan. Daarentegen krijg je weer heel veel energie van leerlingen zoals Sem Braan. Daar waar anderen gewoon weggaan nadat je je kennis, kunde en alle tijd plus energie erin steekt, is Sem iemand die loyaal is en waar je op kan bouwen".

Niek Speelman is zijn nieuwste leerling die het ongelofelijk goed doet, en nu al een veel belovende pupil is.

"Er is heel veel veranderd in vergelijking met 30 jaar geleden, met name in het management. Dit is professioneler en er wordt beter gezorgd voor de vechters na hun carriere in de ring".

Spiritualiteit betekent voor Andre dat je naar binnen durft te kijken en de rust weet te bewaren in panieksituaties. "De reden dat hij kampioen wilde worden is omdat ik de sterkste wilde zijn". En wat hij nu het liefste zou willen, is reizen en dan elke week lesgeven in een andere Mejiro Vestiging. Hij doet dat al maar dat mag nog meer worden. En dat gaat hem natuurlijk gewoon lukken, want dat verdient hij ook. 

Zaterdag 15 September word het Meijiro Gym Gala gehouden in Sporthal Zaanstad-Zuid. Daar zijn nog een beperkt aantal kaarten voor beschikbaar via www.rings.nl en voor vip-tafels en informatie kan je mailen naar roel@mejirogym.nl of bellen naar 06-15856924

Andre, ik wil je bedanken voor het vertrouwen en dit openhartige gesprek, heb veel van je mogen leren."Anytime is always a good time , Osu."