Niks is toeval….de manier hoe een goede vriend van mij was gefotografeerd viel mij meteen op. Dat was mijn eerste keer dat ik haar werk onder ogen kreeg en gelukkig niet de laatste.
Vanaf dat moment zag ik steeds haar naam onder in de foto’s staan die mij raakten.
En toeval bezorgt mij gewoon een ‘toevallige’ ontmoeting met haar terwijl zij (in dit geval) een interview afnam met een zeer getalenteerde drummer, en een persoon waar veel mensen een mening hebben. Roos Beltman gaat hier dan op zoek naar het echte verhaal en zijn persoonlijkheid buiten alle aannames en oordelen van mensen om. En dat raakt mij dan wederom, ervarend dat deze powervrouw niet alleen mooie platen maakt maar ook oprecht en puur handelt vanuit haar hart en duidelijk een allergie heeft voor aannames betreft mensen.
Weggeblazen door haar charisma, krachtige uitstraling en persoonlijkheid werd in mijn interview met Roos Beltman het respect alleen maar groter.
Als je nooit opgeeft, allerlei shit overwint en in perspectief kan zetten bezit je een kracht van binnen die de groten der aarde hebben gebracht waar ze willen zijn.
In een zeer onveilige omgeving opgegroeid, op zeven jarige leeftijd hebt weten te ontsnappen en pleegezinnen hebt gekend, heeft Roos daarna noodgedwongen zelfs op straat geleefd, of beter gezegd overleefd, waarna ze uiteindelijk op zichzelf woonde met een leeftijd van veertien jaar. En als je dan op je 38e uitgegroeid bent tot zo een adembenemende persoonlijkheid die ondanks alle shit ervoor kiest om goed te doen, behoor je in mijn optiek tot de heldinnen van deze tijd. Daarbij werkt ze naast het uitoefenen van haar passie ook nog eens in de psychiatrie waarbij ze mensen helpt en nooit een dag hetzelfde is.
De belangrijkste levenslessen die ze haar mooie dochter Sterre meegeeft is nooit opgeven, niet te oordelen, je hart te volgen en wees jezelf dat is altijd goed genoeg. Het fotograferen van Sterre was ook het begin van haar passie waarbij ze zichzelf alles heeft aangeleerd en daarmee puur autodidact is.
Misschien is het de hyperfocus (een van de leuke eigenschappen van ADD/ADHD) wat haar zo goed maakt in haar werk, haar oprechte interesse in mensen of haar doorzettingsvermogen en wellicht een combinatie hiervan, haar werk raakt velen en gaat knetterhard naar de top!
Op de vraag wat ze nog zou willen bereiken en wie te mogen fotograferen vertelt ze haar werk nog graag in magazines te willen zien. Anouk, Madonna, Eva Bartels, Henk Schiffmacher staan op haar verlanglijst voor haar lens te krijgen maar ook zou ze graag de ogen en persoonlijkheid van een kind uit het asielzoekerscentrum willen laten zien in haar werk en weduwe vrouwen in India…
En ik geloof dat dat haar gaat lukken want dat verdient ze als geen ander. Ik geloof ook dat deze vrouw een enorme inspiratie is voor diegene die nu struggelen in ‘life’.
Niet opgeven en blijf jezelf je bent goed genoeg!
Ik ben dankbaar voor de ontmoeting en het openhartige gesprek met deze prachtige vrouw en haar werk. Volg onderstaande link om te zien wat zij met haar lens vastlegt.
liefs, Hollandsstijl
